Το χαμόγελο της Αντζέλικα, Αντρέα Καμιλλέρι

«Μια ακόμη υπόθεση του επιθεωρητή Μονταλμπάνο», με το τυπικό των αγαπημένων αστυνομικών ιστοριών.  Μια ιστορία με αλλεπάλληλες διαρρήξεις που καλείται ο συμπαθητικός ντετέκτιβ να εξιχνιάσει, μαζί με τους γνωστούς του συνεργάτες (τον Φάτσιο, τον γραφικό Καταρέλλα κ.α.), ενώ στην υπόθεση μπλέκεται η μυστηριώδης Αντζέλικα που με το… χαμόγελό της διαλύει κάθε αυτοπεποίθηση του αστυνομικού (πρώτον, η όρασή του θόλωσε ελαφρά∙ δεύτερον, ένιωσε τα πόδια του να τρέμουν και τρίτον, του κόπηκε η ανάσα).

Η τεχνική των διαρρήξεων που περιγράφεται στο μυθιστόρημα είναι παρμένη από την πραγματικότητα, από μια σειρά διαρρήξεων που έγιναν στη Ρώμη, όπως επισημαίνει ο Καμιλλέρι.  Ο δράστης επικοινωνεί με την αστυνομία ενώ κυκλοφορεί ένας περίφημος κατάλογος υποψήφιων θυμάτων, μέσα στα οποία περιλαμβάνεται και η Αντζέλικα. Η υπόθεση εξελίσσεται σ ένα κυνηγητό γάτας με ποντίκι.

Πέρα από τις χιουμοριστικές καταστάσεις που δημιουργούνται με τον αμίμητο Καταρέλα, ο Καμιλλέρι εδώ σατιρίζει και την ερωτική ψυχοσύνθεση του κεντρικού του ήρωα, του αστυνόμου Μονταλμπάνο. Πρώτα πρώτα σκηνές ζηλοτυπίας με την αρραβωνιαστικιά του Λίβια που καταλήγουν σε φιάσκο. Στη συνέχεια, το σκίρτημα ψυχής στη συνάντηση με την Αντζέλικα, που του θυμίζει την αντίστοιχη Αντζέλικα στον Ορλάνδο Μαινόμενο του Αριόστο, έτσι όπως την είχε φανταστεί και ποθήσει ζωντανή, με σάρκα και οστά, στα δεκάξι του χρόνια, κοιτώντας κρυφά τις εικόνες του Γκυστάβ Ντορέ που η θεία του του απαγόρευε να δει.

Οι φαντασιώσεις, ο πόθος, η αμοιβαία πρόκληση μπλέκονται με την πραγματικότητα και με το ρεαλισμό που πρέπει να επιδείξει ο αστυνόμος για να λύσει το μυστήριο.

Χριστίνα Παπαγγελή