Κυριακή, Μαρτίου 11, 2007

Κακούρη Αθηνά, «Θέκλη»

Μέτριο, εμπορικό και χωρίς πολύ ενδιαφέρον, πέραν των ιστορικών αναφορών που δεν ξεπερνούν όμως το επίπεδο ενός σήριαλ. Οι βασικοί ήρωες κάπως τυποποιημένοι: η Θέκλη, αγνή, άπραγη, αυθεντική, ο άντρας της παραδόπιστος, ο εραστής ήρωας, οι φίλες ιδεολόγες, κ.λ.π. κ.λ.π. Τελείως παραδοσιακός ο τρόπος γραφής, με παρεκβάσεις ιστορικές, ερμηνείες συναισθημάτων και «υπογραμμίσεις» που θυμίζουν εποχή θείας Ρίτας! Εννοείται ότι οι αγνοί και ηρωικοί έρωτες ανθίζουν σ’ένα πλαίσιο ιστορικό (βαλκανικοί πόλεμοι) και δίνεται παράλληλα ένα μωσαϊκό της κοινωνίας της εποχής. Το happy end τελείως χαζοχαρούμενο!
επιμέλεια: Παπαγγελή Χριστίνα

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

η Κ.Κακούρη είναι εξαιρετική συγγραφέας,θεωρω οτι η κριτικη σας στο συγκεκριμενο βιβλίο την αδικεί...το εχω διαβασει...όντως δεν είναι απο τα πιο δυνατά της,μα χαζοχαρουμενα δε γραφει...

vivliolatreia.blogspot.com είπε...

Δεν συμφωνώ μαζί σας κα Παπαγγελή. Συνήθως, δεν μπορώ να διαβάσω βιβλία που έχουν έντονο το γλυκανάλατο ερωτικό στοιχείο, αλλά , το συγκεκριμένο βιβλίο είχε έντονο το στοιχείο της ιστορικής πραγματικότητας και δομημένο με με μία συνεχόμενη ροή. Μπορεί να μην με κέρδισε όπως το “πριμαρόλια”, αλλά το διάβασα ευχάριστα.