165 λέξεις για τις Σκέψεις για την τέχνη του Πάμπλο Πικάσσο

Ανθολογημένα διαμάντια σχετικά με την τέχνη. Αλλά και μια ευρύτερη αντίληψη για καθετί ανθρώπινο. Αφού η τέχνη μπορεί να γίνει όχι μόνο ένας τομέας, ένα τμήμα της ανθρώπινης δραστηριότητας αλλά κάτι πολύ ευρύτερο που καθρεφτίζει όλες τις πτυχές της ζωής.
Ο σουρεαλισμός ήταν αυτός που πρόσθεσε στην πραγματικότητα και τη διάσταση της φαντασίας. Μια πραγματική πραγματικότητα που συμπεριλαμβάνει τα πάντα. Βέβαια ο Πικάσσο δεν αποδέχεται το σουρεαλισμό στη ζωγραφική. Ωστόσο ο κυβισμός ως η πολλαπλή οπτική γωνία και απόδοση ενός θέματος μπορούμε να πούμε ότι κινείται στο ίδιο σκεπτικό, επιτυγχάνει τον ίδιο σκοπό – την απόδοση μιας πλήρους πραγματικότητας. «Αν υπήρχε μόνο μία αλήθεια, δε θα ήταν δυνατό να ζωγραφίσουμε εκατό πίνακες πάνω στο ίδιο θέμα». Η ιστορία της ζωγραφικής γίνεται αντιληπτή ως επινόηση θεμάτων «τα παπούτσια ή οι πατάτες του Βαν Γκογκ» για παράδειγμα.
Ενδιαφέρον και ως ζωγραφική αντίληψη και ως σκέψη για τον κόσμο με μια σοχαστική διάθεση για τα ανθρώπινα. Βιβλίο που διαβάζεται ξανά και ξανά με όποια σειρά ανοίξουν οι σελίδες τυχαία.

και άλλες 106 λέξεις από το βιβλίο

o Κάποιες φορές βλέπουμε, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια. Συνήθως κοιτάζουμε χωρίς να βλέπουμε.
o Στις μέρες μας μιλούν για τη ζωγραφική, όπως θα μιλούσαν για τις μίνι φούστες...
o Τι είναι τέχνη; Αν το ήξερα θα φρόντιζα να το αποκαλύψω.
o Ο καθένας επιχειρεί να κατανοήσει την τέχνη. Γιατί δεν προσπαθούμε να καταλάβουμε το κελάηδισμα ενός πουλιού; Γιατί αγαπούμε τη νύχτα, τα λουλούδια, το κάθε τι γύρω μας, χωρίς να θέλουμε να τα κατανοήσουμε; ...
o «Τα λάθη΄ προσπαθήστε να τα’ αλλάξετε, είναι αδύνατον», λέει κοιτάζοντας έναν από τους πίνακές μου. «Το τυχαίο αποκαλύπτει τον άνθρωπο».
o Ακόμα και οι πολύ νέοι ψάχνουν πρώτα απ’ όλα της επιτυχία και μετά τη ζωγραφική.