Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου αναφέρεται και σε μια παρεκτροπή. Χωρίς να γίνεται χυδαίο αλλά με λογοπαιγνινή διάθεση το βιβλίο περιηγείται μέσω των ηρωίδων του στο σκοτεινό κόσμο του Παρισιού.
Τα παραπάνω αποτελούν μια συντομότατη σύνοψη των 160 σελίδων του βιβλίου. Όμως κάτι μένει μετέωρο. Πέρα από την ευχαρίστηση που μπορεί να προσφέρει ή όχι η ανάγνωσή του, υπάρχει κάτι ουσιαστικότερο;
Άφησα να περάσουν σχεδόν δύο μήνες και ξανάπιασα το βιβλίο προσπαθώντας να έχω μία «κάτοψή» του.
Έτσι τώρα μπορώ να πω με σιγουριά ότι αγγίζει το θέμα της βιομηχανοποιημένης, συσκευασμένης και κατά παραγγελία ικανοποίησης της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, δηλαδή της κατ’ ουσίαν εμπορικής εκμετάλλευσής της. Η επιχειρηματικότητα που καθορίζεται από το κίνητρο του οικονομικού κέρδους αποστειρώνει την απόλαυση για να τη μετρήσει και να την πουλήσει ως σεξουαλική εκτόνωση χωρίς συγκίνηση, χωρίς πρωτοτυπία, χωρίς επικοινωνία, εν τέλει χωρίς περιεχόμενο. Γι’ αυτό ίσως το λόγο, τα πρόσωπα του αφηγήματος η Γκαέλ, η Γκουεναέλ και ο ξάδερφος Γιαν αφού περιπλανηθούν και επισκεφθούν τους λαμπρότερους ναούς αυτής της βιομηχανίας θα επιστρέψουν στο χωριό τους, ίσως, ζητώντας ασυναίσθητα το περιεχόμενο αυτού που τους πουλήθηκε ως απόλαυση με γυαλιστερό αμπαλάζ.
Σ’ όλες τις επισκέψεις τους στα μαγαζιά της αγορασμένης υπόσχεσης η ματαίωση έρχεται τόσο γρήγορα που τους οδηγεί στη φυγή. Αυτό απαλλάσσει το κείμενο από λεπτομέρειες που θα ίσως το έφερναν στα όρια του πορνογραφήματος. Κυρίως όμως κάνει προφανή το σκοπό του συγγραφέα να καταδείξει ότι η απόλαυση και η σωματική ευχαρίστηση δε μπορεί να αγοραστούν.
Ο παραλληλισμός που υπαινίσσεται ο τίτλος αποδεικνύεται εύστοχος. Η βιομηχανοποίηση της αλιείας και των εργασιών που μεσολαβούν ως που να οδηγηθεί το ψάρι στο πιάτο στερούν τη γεύση του. Η βιομηχανοποίηση του σεξ στερεί την απόλαυσή του.
Aν υπήρχε μουσική υπόκρουση στο σχόλιο, αυτή θα ήταν:Η βέρα, Σ.Μάλαμας-Θ.Παπακωνσταντίνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Παρασκευή που θα πάω για βιβλία θα το ψάξω και μετά θα δούμε τι ψάρια πιάσαμε.
Μη σε παρασύρει η δική μου "κάτοψη", που είναι η δική μου υποκειμενική ερμηνεία. Δε γίνεται να το δανειστείς; Στενοχωριέμαι να γίνομαι αφορμή αφορμή κατανάλωσης. Τότε ίσως ο τίτλος του βιβλίου συμπληρωθεί "... και των δεμένων σελίδων"
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ανησυχείς καθόλου, ήμουν οκτώ χρόνια βιβλιοϋπάλληλος κι έφυγα στο τσάκ πρίν ο ιδιοκτήτης, ουσιαστικά χαρίσει το μαγαζί, σε όσους το δούλευαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέκυψα μεν στη διαχρονική γοητεία του ημιτελούς που με χαρακτηρίζει, εξακολουθώ όμως να αγοράζω σε τιμές χονδρικής.
Τότε το ζήτημα αλλάζει στη μία του όψη, δηλαδή το οικονομικό κόστος της κατανάλωσης. Για να "φύγεις στο τσακ" μάλλον οδηγήθηκες από διαίσθηση, φαντάζομαι δεν ήθελες να χαρίσουν και σε σένα βιβλιοπωλείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Αποστολές στην επαρχία αναλαμβάνεις;
Τη μετάνοιωσα αυτή τη διαίσθηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒιβλίων, επικίνδυνες αποστολές, συμβόλαια θανάτου, τι;
αποστολές βιομηχανικής κατασκοπείας (για να μείνουμε στο πνεύμα του βιβλίου)
ΑπάντησηΔιαγραφήEνδιαφέρον,το γραφείο μας, έχει παντού τους ανθρώπους του.
ΑπάντησηΔιαγραφήμπήκε στη λιστα με εκεινα που πρεπει να αγορασω!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα σας
Γεια σου κοπρόγατα, προσοχή στους κεραμυδόσκυλους!
ΑπάντησηΔιαγραφή