tag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post5043825975572447957..comments2024-02-20T22:47:55.310+02:00Comments on ανάγνωση: 434 λέξεις για τα «Γράμματα από το Χαράρ» του Αρθούρου Ρεμπώλεξεις και αναγνωσειςhttp://www.blogger.com/profile/01479985056336159918noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-65268552086805921372009-03-28T10:24:00.000+02:002009-03-28T10:24:00.000+02:00η σιωπή είναι μια οριακή γλωσσική χρήσηη σιωπή είναι μια οριακή γλωσσική χρήσηVasilis Simeonidishttps://www.blogger.com/profile/00413807135358984733noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-34229700697655426442009-03-27T21:14:00.000+02:002009-03-27T21:14:00.000+02:00Έτσι είναι.Ο δημιουργός,μέσα από τις επάλληλες μετ...Έτσι είναι.Ο δημιουργός,μέσα από τις επάλληλες μεταμορφώσεις του,διαρρηγνύει το στενό περίβλημα της ταυτότητας και αποδρά...διαρκώς! Το ερώτημα παραμένει."Γιατί η ποίηση δεν είναι ένας τρόπος να μιλήσουμε,αλλά ο καλύτερος τοίχος να κρύψουμε το πρόσωπό μας."Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-74469028772439290912009-03-27T18:36:00.000+02:002009-03-27T18:36:00.000+02:00Γειά σου Stalker 85,νομίζω ότι το σχόλιό σου συμπλ...Γειά σου Stalker 85,<BR/><BR/>νομίζω ότι το σχόλιό σου συμπληρώνει τις σκέψεις που έκανα στο ποστ.<BR/><BR/>Και, νομίζω ότι, απάντηση στα ερωτήματα είναι ό ίδιος ο δημιουργός...Vasilis Simeonidishttps://www.blogger.com/profile/00413807135358984733noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-62903360789462346402009-03-27T13:45:00.000+02:002009-03-27T13:45:00.000+02:00Διαβάζοντας τα γράμματα του Ρεμπώ,δοκίμασα μια πικ...Διαβάζοντας τα γράμματα του Ρεμπώ,δοκίμασα μια πικρή γεύση...Σε αυτό το υφολογικά άγονο γλωσσικό τοπίο,πού βρίσκεται ο δαιμονικός έφηβος,η έντρομη και τρομερή μορφή που μάς κληροδότησε ο "Μύθος"; Ποιος είναι τελικά ο Ρεμπώ και μπορούμε άραγε να συλλάβουμε το συνεχώς διαφεύγον πρόσωπό του; Μας είχε πάντως προειδοποιήσει..."Je est un autre".<BR/> Τι συνέβη κι αυτός ο σπουδαίος ποιητής βυθίστηκε σε μια σιωπή...τόσο ηχηρή;(εν παρόδω,ας θυμηθούμε και τη σιωπή του δικού μας Αναγνωστάκη...)Και εδώ παρεισφρύει ένα ζήτημα της τέχνης.Πως κάθε έκφραση,κάθε απόπειρα επικοινωνίας,κάθε γλώσσα,τείνει νομοτελειακά στην αυτοακύρωσή της,στην ανεξιχνίαστη Ζώνη της σιωπής.Anonymousnoreply@blogger.com