tag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post7073958034341638552..comments2024-02-20T22:47:55.310+02:00Comments on ανάγνωση: Σαν το λίγο το νερό, Σωτήρη Δημητρίουλεξεις και αναγνωσειςhttp://www.blogger.com/profile/01479985056336159918noreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-28479539566263850632009-11-05T15:24:39.437+02:002009-11-05T15:24:39.437+02:00Δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Έχω διαβάσει μόνο διηγή...Δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Έχω διαβάσει μόνο διηγήματά του. Μόλις το διαβάσω θα τα πούμε...ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-43673520428165251412009-11-05T15:24:33.861+02:002009-11-05T15:24:33.861+02:00Δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Έχω διαβάσει μόνο διηγή...Δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Έχω διαβάσει μόνο διηγήματά του. Μόλις το διαβάσω θα τα πούμε...ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-66777071730262408662009-11-03T14:00:20.138+02:002009-11-03T14:00:20.138+02:00Διονύση@
... απ΄τα καλά σου λόγια κομκκινίζω! το...Διονύση@ <br />... απ΄τα καλά σου λόγια κομκκινίζω! το καλύτερο που κρατώ είναι το "ω" (ω Χριστίνα!)<br />Τέτοια έργα που μια σε ανεβάζουν και μια σε προσγειώνουν (ανώμαλα!) με κάνουν να σκέφτομαι πόσο υποκειμενικά είναι ολα, κι αν αξίζει να τα συζητάμε... Γιατί δεν μπορεί βέβαια, εν ονόματι του μεταμοντερνισμού ("όλα είναι αποδεκτά, θεμιτά, ακόμα και οι "κοιλιές", οι φλυαρίες, οι επαναλήψεις, μήπως δεν είναι "εκφάνσεις" της ζωής;"), δε μπορεί λοιπόν να τα αποδεχόμαστε όλα τα τυχαίως εριμμένα, κι ακόμα κι αν τα αποδεχόμαστε, δεν μας <i> αρέσουν </i>!<br />Αν όμως κριτήριο είναι το "μου αρέσει/δε μ' αρέσει, ποιος ο λόγος να συζητάμε (ερχόμαστε στη συζήτηση που έγινε στην αρχή με τον ας εων). <br />Τα γράφω αυτά γιατί λες ότι περιμένεις το έργο το "καλό". Ποιο να ναι το κριτήριο, ποια η "συνταγή", κανένας δεν το' βρε και δεν το' πε ακόμα. Ίδωμεν.<br /><br />Υ.Σ. Είχαμε την τύχη ΄να φιλοξενήσει η πόλη μας, η Δράμα, τον συγγραφέα. Είναι μάλλον από τους χαρακτήρες που δεν μπορούν εύκολα να μιλησουν για το έργο τους. Αυτό τον κάνει πιο συμπαθή και το έργο του πιο πολύσημο.Χριστίνα Παπαγγελήhttps://www.blogger.com/profile/16375943334890543341noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-13007624997028221702009-11-03T13:47:10.395+02:002009-11-03T13:47:10.395+02:00ναυτίλε@
δεν ξέρω αν στα πρώτα τρία βιβλία που έχ...ναυτίλε@ <br />δεν ξέρω αν στα πρώτα τρία βιβλία που έχεις διαβάσει περιλαμβάνεται το "Ν' ακούω καλά το όνομά σου", που το θεωρώ σταθμό και μυθιστόρημα- κλειδί για το έργο του. Δεν είναι όμως, κατά τη γνώμη μου, το γλωσσικό ιδίωμα -όπως επιφανειακά θεωρείται- το "ατού" αυτού του έργου, είναι μια <i> σύνθεση</i> μορφής και περιεχομένου που δίνει έναν αυτάρκη, συνολικό και συνεκτικό κόσμο. Και μια απίστευτη πτυχή της ιστορίας.Χριστίνα Παπαγγελήhttps://www.blogger.com/profile/16375943334890543341noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-32818418101244452142009-11-02T19:19:27.814+02:002009-11-02T19:19:27.814+02:00Αν ο Δημητρίου καταφέρνει φορές να γίνεται εὐστοχο...Αν ο Δημητρίου καταφέρνει φορές να γίνεται εὐστοχος μέσα από μια ευρηματική γλώσσα ( δεν αναφέρομαι στις φορές που το επιχειρεί αλλά δεν το καταφέρνει), εγώ οφείλω να ομολογήσω τη διαπίστωση της δικής σου ευστοχίας, Χρίστίνα, στο κριτικό σου κείμενο. <br />Αυτό το "ναι, έτσι όπως τα γράφει είναι", μια σκέψη που την έχουμε στο μυαλό μας ...αδιατύπωτη (ζηλεύω το Δημητρίου, είναι εμφανές..) έρχεται και ξανάρχεται διαβάζοντάς σε. <br />Έχοντας κι εγώ διαβάσει τα προηγούμενα είχα κάποιες προσδοκίες παραπάνω, πίστευα ότι θα μπορούσε κάποια στιγμή να δώσει το έργο το καλό. Στηριζόμουνα στα θετικά του στοιχεία που τα βλέπεις στα άλλα του έργα και είχα την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα τα βλέπαμε συνθεμένα με μαστοριά. <br />Κρατάω τις σελίδες, τις φράσεις τις σημειωμένες, τις σκέψεις-προκλήσεις για αναζήτηση και κουβέντα και προσπερνώ συνθετικές αδυναμίες, κάποιες απόψεις που με βρίσκουν αντίθετο ή που δεν μπορώ να παρακολουθήσω στην αντιφατικότητά τους. <br />Και περιμένω ακόμα το έργο το καλό από το Δημητρίου.<br /><br />( Μα τι εξαιρετικές παρουσιάσεις, ω Χριστίνα! :-) )Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-1630980377159967452009-11-02T14:33:20.065+02:002009-11-02T14:33:20.065+02:00Έχω διαβάσει ως τώρα τρεις συλλογές διηγημάτων του...Έχω διαβάσει ως τώρα τρεις συλλογές διηγημάτων του (τις τρεις πρώτες του) και μ' έχει εντυπωσιάσει. Προσωπικά μου αρέσει η γλώσσα του και τον θεωρώ ως έναν από τους σπουδαιότερους εν ζωή διηγηματογράφους. Βέβαια δεν έχω ακόμα διαβάσει τα τελευταία έργα του για να έχω ολοκληρωμένη άποψη.ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-84015434160765177482009-10-30T20:05:01.066+02:002009-10-30T20:05:01.066+02:00Συγνώμη Χ. αλλά ο λόγος δεν είναι απλώς "περί...Συγνώμη Χ. αλλά ο λόγος δεν είναι απλώς "περί ορέξεως".<br /><br />Βέβαια θα κρίνει, ίσως, ο χρόνος. Κάτι "δε μου κάθεται καλά" στο Δημητρίου. Δε διαφωνώ ότι προσπαθεί να ζωντανεύσει έναν κόσμο. Δε διαφωνώ για τις γλωσσοπλαστικές ικανότητες που έχουν -κυρίως- όσοι δεν έχουν αφομοιώσει τη νόρμα της κοινής νεοελληνικής.<br /><br />Κάτι "δε μου κάθεται καλά". Σαφώς και δε μπορώ να το τεκμηριώσω πειστικά. Δεν έχω χρόνο.Vasilis Simeonidishttps://www.blogger.com/profile/00413807135358984733noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-31929910547982978722009-10-29T23:08:27.496+02:002009-10-29T23:08:27.496+02:00ας εων@ περί ορέξεως ουδείς λόγος... Δε χρειάζεται...ας εων@ περί ορέξεως ουδείς λόγος... Δε χρειάζεται να' χουμε ενοχές όταν δε "μας μιλάει" ένα βιβλίο, αλίμονο! Αλλά ένα έργο σύνθετο σαν το βιβλίο αυτό νομίζω ότι αδικείται όταν απομονώνουμε ένα ή δυο χαρακτηριστικά.<br />Δεν είναι ΜΟΝΟ μια "κατάθεση ψυχής". Ο συγκεκριμένος συγγραφέας έχει έναν καημό, τον καημό ενός ολόκληρου κόσμου που χάνεται. Μας κάνει να συμμετέχουμε σ' αυτόν τον κόσμο <i> και</i> μεσω του γνωστού γλωσσικού ιδιώματος του αλλά και με όλους τους τρόπους που περιέγραψα στη ανάρτηση. Προσωπικά με συγκινεί και με πείθει, όχι βέβαια σε ΟΛΑ τα σημεία του έργου του. Νομίζω φαίνεται αυτό και από τα’ αποσπάσματα που έχω επιλέξει. Σίγουρα πάντως μια γλωσσολογική μελέτη δε μεταφέρει αυτόν τον καημό, αυτόν τον κόσμο, αυτά τα πάθη. <br /><br />Όσο για την άποψη της Μ. Θεοδοσοπούλου, νομίζω ότι είναι υπερβολική (η απάντηση εδώ απευθύνεται και στον Θερσίτη). Δεν πρόκειται για …καθαρεύουσα! Υπάρχουν κάποιες καταλήξεις αρχαΐζουσες που ξενίζουν, π.χ. γεν ενικού σε –εως, αλλά η γλώσσα, όπως ξέρουμε, δεν είναι μόνο γραμματικοί τύποι. Ούτε βρίθει το κείμενο από νεόπλαστες λέξεις. Μια δυο που εντόπισα στο βιβλίο αυτό είναι συνυφασμένες με το όλον, επιτρεπτές μέσα στο πνεύμα της γλωσσοπλασίας της ντπιολαλιάς. Ο συγγραφέας μεγάλωσε σ’ ένα περιβάλλον γλωσσικό «ποιητικό», όπου οι λέξεις μεταπλάθονταν ανάλογα με την περίσταση.(ζώντας προσωπικά για λίγο χρονικό διάστημα σε κρητικό χωριό, είδα ανθρώπους αγράμματους να έχουν μια απίστευτη γλωσσοπλαστική ικανότητα, σε καθημερινή βάση). Δεν είναι αφύσικη μια τέτοια διαδικασία, δε συμφωνώ ότι είναι "στημένη" ούτε γίνεται καθ’ υπερβολήν.<br />Το μόνο στο οποίο μπορώ να συμφωνήσω είναι ότι όταν κάτι δε μας γοητεύει, δε μας αρέσει, τα λογικά επιχειρήματα περιττεύουν.Χριστίνα Παπαγγελήhttps://www.blogger.com/profile/16375943334890543341noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-18267905232954875292009-10-28T23:45:22.804+02:002009-10-28T23:45:22.804+02:00Και σ' εμένα κυριάρχησε η απογοήτευση από την ...Και σ' εμένα κυριάρχησε η απογοήτευση από την εξεζητημένη γλώσσα και τη στημένη και καθόλου πειστική τάση προς την καθαρεύουσα. Υπήρχαν ασφαλώς αρκετά αξιόλογα σημεία. Αλλά το συνολικό αποτέλεσμα είναι ένα άνισο και μέτριο βιβλίο.Θερσίτηςhttps://www.blogger.com/profile/10874154623316678712noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-25880416850141024132009-10-28T23:00:15.183+02:002009-10-28T23:00:15.183+02:00Με «αποενοχοποεί» το κείμενό σου. Ομολογώ ότι προσ...Με «αποενοχοποεί» το κείμενό σου. Ομολογώ ότι προσπάθησα να διαβάσω τα διηγήματα «Ντιαλίθ’ ιμ Χριστάκη». Κάτι μου είπε το πρώτο που το θυμάμαι ακόμα, ξέχασα τα υπόλοιπα. Μου έμεινε η γλώσσα που αναδεικνύει ένα τοπικό ιδίωμα. Με κούρασε όμως. Θα προτιμούσα μια γλωσσολογική μελέτη.<br /><br />Επίσης, με «αποενοχοποεί» η υποσημείωση με την κρίση της Μάρης Θεοδοσοπούλου.<br /><br />Αν το ουσιαστικό πλεονέκτημα του βιβλίου είναι η «εκ βαθέων» κατάθεση ψυχής, μάλλον δε με ενδιαφέρει. Είναι, βλέπεις, τόσο λίγα τα βιβλία που μας απομένει να διαβάσουμε...Vasilis Simeonidishttps://www.blogger.com/profile/00413807135358984733noreply@blogger.com