tag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post3992590520120550879..comments2024-02-20T22:47:55.310+02:00Comments on ανάγνωση: Ένα κάποιο τέλος, Τζούλιαν Μπαρνς (Τhe sense of an ending) λεξεις και αναγνωσειςhttp://www.blogger.com/profile/01479985056336159918noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-88192593612316258142013-03-28T18:19:33.466+02:002013-03-28T18:19:33.466+02:00Ναι, νομίζω καταλαβαίνω αυτό που γράφεις για το κί...Ναι, νομίζω καταλαβαίνω αυτό που γράφεις για το κίνητρο που έγραψε το βιβλίο (αναγκαστικό αίτιο κι όχι τελικό). <br />Έχω ξεμείνει από βιβλία γιατί μένω στη Δράμα και τα λογοτεχνικά μου βιβλία τα εξορίζω στο πατρικό μου, στην Αθήνα. Κι αυτό γιατί είμαστε δυο φιλόλογοι στο σπίτι (μάλιστα εκκολάπτεται και τρίτος, η κόρη....) κι ως εκ τούτου δε χωράμε! Να φανταστείς, έχουμε βιβλία και στο μπαλκόνι (χωρίς πλάκα)...Χριστίνα Παπαγγελήhttps://www.blogger.com/profile/16375943334890543341noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-74309747489573078832013-03-27T00:59:55.079+02:002013-03-27T00:59:55.079+02:00Ο Φίλιπ Ροθ είναι ο πιο αγαπητός από τους αμερικαν...Ο Φίλιπ Ροθ είναι ο πιο αγαπητός από τους αμερικανούς συγγραφείς. Όλα του τα βιβλία που έχω διαβάσει, είναι καλά ή πολύ καλά. Είδα ότι έχεις διαβάσει αρκετά. Η "Αγανάκτηση" ήταν αριστουργηματικό. Επίσης είναι τυχερός με τους μεταφραστές του στα ελληνικά.<br /><br />Αναφορικά με την πατρική κληρονομιά, η απάντηση στο ερώτημα ήταν πειστική. Δηλαδή δεν χρησιμοποίησε το θέμα του πατέρα του για να γράψει ένα βιβλίο, αλλά αντίθετα έγραψε ένα βιβλίο για τον πατέρα του για να μας πει την ιστορία του που άξιζε - θέλω να πω σαν να ήταν υποχρεωμένος - δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός. <br /><br />Για τους νέους έλληνες, κι εγώ δυσπιστώ,όμως ο Ζουμπουλάκης δεν είναι νέος, ούτε λογοτέχνης, με τη στενή έννοια. Ηταν διευθυντής της Νέας Εστίας τα τελευταία 15(;) χρόνια, θέση από την οποία παραιτήθηκε πέρυσι. Αρθρογραφεί κυρίως στην Καθημερινή και τα βιβλία του μέχρι σήμερα είναι κυρίως δοκιμιακά. <br /><br />"Η αδερφή μου" είναι ένα πολύ μικρό (70 σελίδες) και πολύ προσωπικό. <br /><br />Το χαστουκόδεντρο το έχω "ξεφυλλίσει" πρόσφατα σε ένα βιβλιοπωλείο. Αναφέρεται σε ένα χαστούκι που έδωσε η Μπέτυ (;) Αμπατιέλου στην τότε βασίλισσα Φρειδερίκη, αρχές της δεκαετίας του 60, διαμαρτυρόμενη για τον άντρα της που ήταν εξορία. <br />Εμένα μου φάνηκε αδιάφορο, όμως για κάποιους που τους ενδιαφέρει η δεκαετία του 60, έχει αρκετές πληροφορίες.<br /><br />Κ.<br /><br />Υ.Γ.:Και μια ερώτηση, επειδή λες ότι έχεις ξεμείνει απο βιβλία: Στη βιβλιοθήκη σου δεν έχεις αδιάβαστα βιβλία;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-42924957644805343522013-03-26T15:48:09.928+02:002013-03-26T15:48:09.928+02:00Χαχα, είναι το βιβλίο που τέλειωσα πριν απ αυτό πο...Χαχα, είναι το βιβλίο που τέλειωσα πριν απ αυτό που διαβάζω τώρα!Μου άρεσε, αν και ο Φίλιπ Ροθ λίγο με απογοήτευσε τελευταία... Θα αργήσω να το παρουσιάσω εδώ γιατί έχω πολλά που προηγούνται και λίγο χρόνο...<br />Θα ψάξω το Ἡ αδερφή μου", αν και δυσπιστώ λίγο απέναντι στους νέους Έλληνες συγγραφείς. Μήπως ξέρεις τίποτα για το "Χαστουκόδενδρο;" <br /><br />Δεν ξέρω αν εννοείς ως απάντηση αυτό που λέει ο ίδιος ο συγγραφέας "Να μην ξεχνάς τίποτα". Πάντως, είναι όντως "σε απόλυτη εναρμόνιση με τη απρέπεια του επαγγέλματός του" το να γράφει οσο ο πατέρας του ήταν στα τελευταία του... Οριακά πράγματα... Χριστίνα Παπαγγελήhttps://www.blogger.com/profile/16375943334890543341noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-23175618126464842522013-03-26T00:44:32.695+02:002013-03-26T00:44:32.695+02:00Σου εύχομαι να το βρεις!
Μια που ψάχνεις να σου σ...Σου εύχομαι να το βρεις!<br /><br />Μια που ψάχνεις να σου συστήσω και το τελευταίο (πρόσφατα μεταφρασμένο) βιβλίο του Φίλιπ Ρόθ "Η πατρική κληρονομιά". Είναι αυτοβιογραφικό και δίνει (μια) απάντηση στο ερώτημα γιατί γράφει κανείς για τόσο προσωπικά θέματα. Αντίστοιχης θεματολογίας είναι και το βιβλίο "η αδερφή μου" του Σταύρου Ζουμπουλάκη που δίνει μια διαφορετική απάντηση στο ίδιο ερώτημα.<br /><br />Καλή τύχη (στο ψάξιμο)<br /><br />Κώστας<br /><br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-83714868899796081942013-03-24T18:54:38.959+02:002013-03-24T18:54:38.959+02:00Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, και, ναι, μ αρέσε...Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, και, ναι, μ αρέσει πολύ ο Μπαρνς. Κρίμα που το βιβλίο που μου συστήνεις είναι εξαντλημένο, μόλις είχα ξεμέινει από βιβλία και ψάχνω υποψήφια για διάβασμα... Ίσως στα βιβλιοπωλεία της Δράμας όπου μένω να χει ξεμείνει κάποιο...Χριστίνα Παπαγγελήhttps://www.blogger.com/profile/16375943334890543341noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2588422417895573421.post-39280660775348817802013-03-24T17:05:47.534+02:002013-03-24T17:05:47.534+02:00Εξαιρετική η παρουσίαση του βιβλίου - υποθέτω πως ...Εξαιρετική η παρουσίαση του βιβλίου - υποθέτω πως σου αρέσει ο Μπαρνς, μια που είναι το τρίτο βιβλίο του που παρουσιάζεις.<br /><br />Θα μου επιτρέψεις να σου συστήσω το βιβλίο του "Περί ανέμων", από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Έχει κάποιες ομοιότητες με το "Ένα κάποιο τέλος" και λιγότερες υπερβολές.<br /><br />Επειδή έχω διαβάσει όλα του, σχεδόν, τα βιβλία που κυκλοφορούν στα ελληνικά, νομίζω ότι το "Περί ανέμων" είναι μακράν το καλύτερο, εξυπνότερο και ανατρεπτικότερο βιβλίο του. Μην το χάσεις!<br /><br />Κώστας<br /><br />Υ.Γ.: Συγνώμη, αλλά ξέχασα να σου πω πως είναι εξαντλημένο!Anonymousnoreply@blogger.com